بر اساس بررسی های جدید سازمان تجزیه و تحلیل اقتصادی کانادا، برنامه گزینش مهاجرین میبایست با برنامه ریزی 20 ساله همگام با برآورد نیاز بازار کار کانادا در جهت پیشبرد اهداف اقتصادی کشور صورت گیرید. بدیهی است نتیجه این برنامه ریزی در نهایت میبایست منجر به رشد اقتصادی کشور در طی دوره و همچنین دارای روند افزایش در استانداردهای زندگی باشد.
مهاجرت، کلید رشد استراتژی موفقیت در کانادا است . بدین دلیل مطالعات و پژوهش های این سازمان منسجم بر تامین نیروی کار مورد نیاز این کشور در بین سالهای 2018 تا 2040 میباشد.
در این دوره 22 ساله بالغ بر 9.2 میلیون از افرادی که در کانادا متولد شده اند بازنشسته خواهند شد و به همان نسبت انتظار می رود که تقاضا برای خدمات اجتماعی و بهداشتی برای مراقبت از این سالمندان در این کشور با رشد قابل توجهی مواجه خواهد شد.
امروزه 17 درصد از مردم کانادا را افراد سالمند تشکیل داده اند وبا توجه به اینکه در سال 2040 تقریبا یک چهارم جمعیت کانادا 65 ساله و یا بیشتر خواهند بود ، در صورت عدم وجود راهکارهای رشد نیروی کار، این کشور فشار بیشتری را برای تامین هزینه های مراقبت های بهداشتی که در آینده شهروندان بالای 65 سال به طور فزاینده ای به آن وابسته خواهند بود، را متحمل خواهد شد.
نتیجه پژوهش های این سازمان به چهار سناریو منتهی است:
1- کانادا در این دوره 22 ساله مهاجر نپذیرد
2- سهمیه پذیرش سالانه مهاجرین جدید به حداقل یک درصد کل جمعیت سالانه تعیین گردد.
3- تشویق زنان متخصص و یا معلولینی که قادر به وارد شدن به بازار کار این کشور هستند
4- راهکار چهارم اعمال سیاستی از مجموع سه راهکار فوق میباشد که شامل : افزایش تدریجی در سهمیه گزینش متخصصین مورد نیاز ، تشویق زنانی که از نظر تحصیلی و حرفه ای قابلیت وارد شدن و بازار کار را دارند وایجاد تسریع در روند به روز رسانی آنان برای اشتغال مرتبط با تحصیلاتشان ، تشویق و جذب هر چه بیشتر در استخدام نیروی کار معلولان میباشد.
این نشان دهنده رشد سالانه نیروی کار در مقایسه با تجربه سالهای 2000 تا 2017 و متوسط رشد واقعی 1.9 درصدی بین سالهای 2000 تا 2017 می باشد
این راهکار نه تنها از لحاظ بهره برداریهای مفید اقتصادی برای کانادا حائز اهمیت است بلکه این رشد فراگیر اقتصادی ، موجب کاهش فقر بالا بردن استاندارد زندگی در کانادا ونهایتاً تقویت انسجام اجتماعی نیز خواهد شد.
