طبق گزارش جدیدی که سازمان آمار کانادا منتشر کرده است، تعداد مهاجرانی که به عنوان کارگران خارجی با مجوز موقت کار به کانادا می آیند، و مدت بیشتری در کانادا می مانند و اقامت دائم کانادا را دریافت می کنند، رو به افزایش می باشد.
اگرچه آخرین یافته ها نشان می دهد که اکثر افرادی که تحت برنامه کارگران خارجی مجوز موقت کار می گیرند کانادا را پس از گذشت دو سال از اخذ اولین مجوز موقت کارشان ترک می کنند، اما ار سوی دیگر تحقیقات اخیر نیز نشانگر تمایل آنها برای اقامت طولانی تر است.
با این وجود، این تحقیقات همچنین نشان می دهد که مدت زمان اقامت آنها به شدت تحت کنترل قرار دارد، با وجودی که کشورهای میزبان اغلب کنترل کافی بر روی مدت زمان اقامت افراد دارای مجوز کار موقت در کشورشان ندارند.
نمودار افزایش درصد سالانه درخواست اخذ اقامت دائم توسط کارگران موقت خارجی
کشور مبدا
کشور مبدا نیز نقش مهمی در تعیین مدت زمان حضور کارگران خارجی موقت در کانادا را دارد. افرادی که از کشورهای دارای سطح اقتصادی پایین یا شرایط اجتماعی نابسامان می آیند، در مقایسه با کارگرانی که از کشورهای ثروتمند و دارای ثبات اجتماعی-اقتصادی می آیند، مدت زمان بیشتری را در کانادا می مانند و یا جهت اخذ اقامت دائم اقدام می کنند.
این تحقیق نشان می دهد که پس از گذشت 5 سال از تاریخ اولین مجوز کار نیروی های کار خارجی ، 42.8% از افرادی که از کشورهایی با تولید ناخالص داخلی پایین آمده اند، اقامت دائم دریافت می کنند. در مقابل، تنها 7.4% از کسانی که از کشورهایی با تولید ناخالص داخلی بالا آمده اند، اقدام به اخذ اقامت دائم کانادا می کنند. ثبات اجتماعی نیز نقش مهمی را در مدت زمان اقامت آنها ایفا می کند. به طوریکه 37.9% از این افراد از کشورهایی با ثبات اجتماعی پایین می باشند در سال پنجم حضورشان در کانادا اقدام به اخذ اقامت دائم می کنند.
با این حال، در این تحقیق به این نتیجه رسیده اند که بر اساس تفاوت های بین کشورها، شهروندان کشورهای در حال توسعه و دارای ثبات پایین از اصلی ترین متقاضیان تحت برنامه های پرستاران خانگی، کارگران کشاورزی فصلی و کارگران ساده می باشند.
این تحقیق نشان می دهد که افرادی که تحت این برنامه ها مجوز موقت کار می گیرند یا مدت زمان بیشتری در کانادا می مانند و یا بعد از ترک کانادا در مدت زمان کمی مجددا برمی گردند.
ویژگی های شخصیتی، شرایط اجتماعی - اقتصادی منطقه ای ارتباط ضعیفی با مدت زمان اقامت آنها دارد. گفته شده است که افراد دارای مجوز کار موقت که در سنین 25 تا 44 سال به کانادا می آیند، دارای تمایل بیشتری برای ماندن به عنوان مقیم موقت و یا دائم نسبت به افراد جوانتر و یا مسن تر دارند.
از سوی دیگر، در سالهای دوم تا پنجم پس از دریافت اولین مجوز کار، تعداد افرادی که اقامتشان را به اقامت دائم تبدیل می کنند، بیشتر است.
نتایج نشان داده است که بعد ار سال پنجم داشتن اقامت موقت کاری ، در اکثر موارد تعداد افرادی که مقیم دائم می شوند از تعداد کسانی که مقیم موقت باقی می مانند، بیشتر می شود. در سال دهم تقریبا تمامی افراد مقیم دائم کانادا می شوند.
