کانادا همواره به دنبال کسب اطمینان تاثیر مهاجران در عرصه مالی و اقتصادی خود است. به همین دلیل تمرکز این کشور به روی گزینش متقاضیانی است که دارای بالاترین شانس در یافتن شغل مناسب در بازار کار کانادا باشند.
تحقیقات انجام شده توسط دولت فدرال در دهه های مختلف نشان دهنده این است که مهاجرانی که در سنین جوانی، با تحصیلات بالا و دانش زبانی قوی وارد کانادا می شوند، شانس بالاتری برای موفقیت در کانادا دارند.
به دنبال اهمیت این موضوع، بودجه 1.5 میلیارد دلاری سالانه که به حمایت از جذب مهاجران تازه وارد در بافت اقتصادی در نظر گرفته می شود، خود گواه اهمیت این موضوع برای دولتمردان کانادا ست؛ این بودجه برای یافتن شغل مناسب مرتبط با تخصص این تازه واردین و تقویت مهارت های زبان اختصاص یافته است .
تحقیقات آماری زیادی در زمینه مقایسه درآمد مهاجرین تازه وارد با هم ردیفان متخصص کانادایی در سالهای اخیر انجام گرفته است این تحقیقات نشان دهنده پیشرفت اقتصاددی بالاتری برای متخصصین کانادایی و یا شهروندانی که در کانادا متولد و تحصیل کرده اند نسبت به مهاجرین تازه وارد وجود دارد.
این نوع مقایسه آماری توسط بسیاری از منتقدان رد می شود .
دلیل نخست این است که مهاجرانی که وارد کانادا می شوند نسبت به خود کانادایی ها دارای نقطه ضعف هایی هستند: آنها معمولا فاقد ارتباطات اجتماعی و حرفه ای در سطح جامعه هستند و برای اینکه کارفرمایان بتوانند آنها را شناسایی کنند مدت زمانی لازم است تا بتوانند در حرفه و شغل مرتبط با تخصص خود وارد شوند. مهاجرانی که نیاز به اخذ درآمدهای بالا دارند، می بایست حداقل 5 سال از ورودشان به کانادا گذشته باشد تا بتوانند با کسب سابقه کار کانادایی و تطبیق با استانداردهای کاری در این کشور به مرحله ای برسند تا حقوقی برابر حقوق افرادی که در کانادا متولد شده اند، داشته باشند.
دلیل دوم برای ناکافی بودن حقوق و دستمزد دریافتی مهاجران این است که اکثریت مهاجرانی که به کانادا وارد می شوند به دلایل اجتماعی و انسان دوستانه است. با وجود اینکه همواره انتظار می رود سالانه مهاجران گروه اقتصادی 60 درصد کل مهاجرت های کانادا را شامل شوند، اما درعمل فقط 25 درصد را از این رقم را تشکیل می دهند.
اینها مهاجرانی هستند که بر اساس عواملی نظیر سن، تحصیلات، دانش زبانی و سابقه کارشان مورد ارزیابی قرار می گیرند. بدین ترتیب کانادا بیشتر از پناهندگان و برنامه های کفالت افراد خانواده استقبال می کند تا مهاجران کاری و دارای مهارت و تحصیلکرده.
دلیل سوم این است که تنها با بررسی درآمد نمی توان به عملکرد اقتصادی تازه واردین پی برد. علاوه بر آن، شاخص های دیگری نیز وجود دارند که میتوانند برای ارزیابی اقتصادی تازه واردین مورد استفاده قرار بگیرند.
یکی از این شاخص های اقتصادی که می تواند نشانگر موفقیت مهاجران در جامعه کانادا باشد، سهم مشارکت آنها در بازار مسکن کانادا است. خرید خانه، بزرگترین سرمایه گذاری برای کانادایی ها و مهاجران به شمار می رود. تحقیقات اداره آمار کانادا نشان می دهد که سهم مالکیت خانه در بین کانادایی ها و مهاجران یکسان است (69 درصد هر دو گروه مالک خانه هستند). میانگین ارزش خانه هر مهاجر در ونکوور یا تورنتو برابر با متوسط ارزش خانه یک فرد متولد کاناداست. این بدان معنا است که مهاجران با پس انداز و سرمایه قابل توجهی وارد کانادا می شوند و این پس انداز قدرت خریدشان در کانادا را بسیار بالا می برد.
شاخص دوم این است که، درآمد خانواده های مهاجر نیز تقریبا برابر درآمد خانواده های کانادایی است. به طور میانگین، خانواده های مهاجر سالانه 85 هزار دلار درآمد کسب می کنند. این در حالی است که خانواده های کانادایی 90 هزار دلار کانادا درآمد دارند. به عبارت دیگر، میانگین درآمد مهاجران کمتر از میانگین درآمد کانادایی ها است. نمی توان این تفاوت را در نظر نگرفت که خانواده های مهاجرین معمولا پر جمعیت تر هستند و تعداد بیشتری از افراد خانواده کار میکنند بدین دلیل در آمد خانواده می تواند با قدرت خرید وسطح درآمد خانواده های کانادایی کم جمعیت تر برابری کند .
شاخص سوم منصفانه ترین راه برای بررسی عملکرد مهاجران می باشد. که شامل مقایسه گروه های مهاجران تازه وارد با گروه های قبلی مهاجران است. با توجه به اینکه مهاجران از مسیرهای متفاوتی نسبت به کانادایی ها وارد بازار کار می شوند، اساسا مقایسه آنها در بازار کار با کانادایی ها نمی تواند صحیح باشد و بهترین ملاک برای مقایسه آنها، مهاجران قدیمی هستد که از همان طریق وارد بازار کار شده اند.
درواقع مقایسه عملکرد اقتصادی مهاجران نسل دوم (فرزندان مهاجران قبلی) با شهروندان کانادایی بیشتر معقول به نظر میرسد. این نکته به ما یادآوری می کند که گرچه مهاجران نسل قبل عملکرد قدرتمندی نسبت به خود کانادایی ها ندارند، اما فرزندان آنها می توانند امیدوار باشند که برای اقتصاد کانادا سودمندتر خواهند بود. نباید فراموش کرد که طبیعت مهاجرت در بلندمدت اثرات خود را نشان می دهد.
طی دهه ی پیش رو، میلیون ها نفر از کانادایی ها به بازنشستگی خواهند پیوست و این بیانگر این واقعیت است که عملکرد اقتصادی مهاجران همراه با درآمدهای آنان رو به بهبود خواهد رفت.
