این نتیجه گیری در مطالعه اخیر آماری کانادا بدست آمده است که تأثیر مهاجرت بر بهره وری در سطح شرکت ها را ارزیابی کرده است.
این گزارش با عنوان "مهاجرت و بهره وری شرکت: شواهدی از بانک اطلاعات کارفرمای- کارمندی کانادا" بر اساس داده هایی است که شرکت های مختلف را در طول زمان نظارت کرده است و تأثیر مهاجرت را بر روی سطح کلی بهره وری ، دستمزد کارگران و سود تجاری آنها ارزیابی می کند.
به طور متوسط ، بین سال های 2000 و 2015 ، مهاجرانی که پس از سال 1980 وارد کانادا شده اند، 5/13 درصد از کارگران شرکت هایی با 20 کارمند یا بیشتر را تشکیل می دهند. طبق آمار ارائه شده در این مطالعه، سهم مهاجران شاغل در یک شرکت می تواند کمی نوسان داشته باشد، به طور کلی از افزایش 15 درصدی تا کاهش 15 درصدی کاهش در نوسان است.
بر اساس یافته ها، رابطه مثبتی بین افزایش نسبت نیروی کار مهاجر و رشد بهره وری کسب و کار وجود دارد، همانطور که مهاجرت تأثیر مثبتی بر حقوق نیروی کار و سود تجاری دارد.
هرچه این دوره بیشتر باشد، تأثیر مهاجرت بر بهره وری بیشتر خواهد بود. به عنوان مثال ، طی یک دوره یک ساله، تأثیر مثبت افزایش تعداد نیروی کار مهاجر بر بهره وری کسب و کار اندک بود. در مقابل، طی پنج یا ده سال، تأثیر مثبت مهاجرت بر بهره وری افزایش یافت.
در سطح آماری، 10 درصد افزایش نسبت مهاجران با 1.9 درصد افزایش در بهره وری کسب و کار همراه بود که طبق آمار کانادا "اندک" است. از طرف دیگر، برای مشاغل فردی که افزایش زیادی در نیروی کار مهاجر داشته اند، "این مشارکت می تواند قابل توجه باشد".
تأثیر در بهره وری تجارت برای مهاجران کم مهارت یا دارای تحصیلات کم بیشتر از کارگران مهاجر بسیار ماهر یا تحصیل کرده دانشگاه بود، با این تفاوت که در صنایع فن آوری و دانش بنیان قابل توجه است.
اما چه چیزی تأثیر مثبت مهاجرت بر بهره وری و تفاوت بین انواع مختلف مهاجران و بخشهای مختلف صنعتی را توضیح می دهد؟
این مطالعه می گوید: "تأثیر مثبت مهاجرت بر بهره وری با این پیشنهاد که مهاجران مکمل نیروی کار بومی در مهارت هستند و شرکت ها تخصص شغل را افزایش می دهند تا از مزایای مقایسه ای مهاجران و نیروی کار بومی استفاده کنند، مطابقت دارد."
به عبارت دیگر، ماهیت مکمل مهارت نیروی کار مهاجر با مهارتهای نیروی کار بومی ممکن است عنصری اساسی در افزایش بهره وری نیروی کار در صنایع فناوری یا دانش بنیان با درجه بالایی از تقسیم کار و تخصص شغلی باشد.
به عنوان مثال ، در این صنایع ، مهاجران با تحصیلات کمتر ممکن است در مشاغلی کار کنند که غالباً متفاوت از مشاغل کارگران با فناوری پیشرفته یا دارای دانش فوری متولد داخلی است، اما مکمل آنها است. این می تواند در نهایت "فرصت های بیشتری برای تخصص و رشد بهره وری" به شرکت ها ارائه دهد.
