جمعیت سالخورده کانادا هم به نفع کارگران مهاجر و هم کارگران متولد کانادا است. کانادا در حال حاضر از پایین‌ترین نرخ بیکاری خود تا کنون لذت میبرد.
در ظاهر، با توجه به شیوع ویروس کرونا، این امر ممکن است عجیب به نظر برسد.
اما، با توجه به تغییرات عمده جمعیتی که پیش از پاندمی نیروی کار کانادا را تغییر داده بود، تردیدی وجود نداشت که بازار کار بهبود می یابد، و این تغییر جمعیت در طول دهه آینده به تغییر دادن نیروی کار ادامه خواهد داد.
از دیدگاه سیاست مهاجرت، یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها این است که چگونه رکود اقتصادی بر عملکرد بازار کار مهاجرانی تاثیر می‌گذارد که در طول دوره‌های رکود اقتصادی اقامت دائم به دست می‌آورند. تحقیقات نشان می‌دهد که چنین مهاجرانی ممکن است برای باقی مشاغل خود در کانادا نتایج بازار کار را به طور منفی ببینند.
این امر هشدار دهنده است زیرا در آغاز پاندمی اقتصاد کانادا شوک بزرگی متحمل شد و کانادا برای استقبال از بالاترین تعداد مهاجر در تاریخ این کشور درحال تلاش است.
اما یک نگاه دقیق‌تر نشان می‌دهد که رکود ناشی از پاندمی متفاوت است، و مهاجران تازه وارد یا درحال ورود، هنوز برای آینده‌ای روشن در بازار کار کانادا آماده هستند.
کارگران کانادایی بیشتری در حال بازنشستگی هستند
اولین دلیل برای این امر، خروج نسل بیبی بومرها (متولد های ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۴) از نیروی کار کانادا است. این خروج به توضیح این مساله کمک می‌کند که چرا کانادا قبل از رکود پاندمی از کم‌ترین نرخ بیکاری خود لذت میبرد، و علی‌رغم ادامه پاندمی برای تاثیر بر اقتصاد کانادا و جهان، به یک کاهش تاریخی دیگر در نرخ بیکاری دست یافته‌است.
کانادا حدود ۲۰ میلیون کارگر دارد که حدود ۹ میلیون نفر از آن‌ها بیبی بومرها هستند. همه ۹ میلیون نفر از این نسل در دهه آینده به سن بازنشستگی ۶۵ سالگی کانادا خواهند رسید. بیشتر آن‌ها در حال بازنشستگی هستند که شکاف بزرگتری در بازار کار ایجاد می‌کند. از نظر تاریخی، کانادا قادر بوده‌است که به طور کامل بازنشستگان را با فارغ التحصیلان جوان کانادایی که تحصیلات خود را به پایان رسانده و وارد نیروی کار می‌شوند جایگزین کند، اما این موضوع دیگر صادق نیست. نرخ تولد پایین کانادا به این معنی است که باید بر منابع دیگر استعداد تکیه کند تا کارگران بازنشسته خود را جایگزین کند.
جایگزین کردن کارگران بازنشسته اهمیت دارد چون برای ادامه اقتصاد و اطمینان از بزرگی پایه مالیاتی به اندازه کافی به منظور بهره‌مندی ساکنان کانادا از خدماتی چون آموزش و پرورش و مراقبت‌های بهداشتی، الزامی است. این مساله حتی مهم‌تر است زیرا افزایش جمعیت باعث افزایش هزینه‌های بهداشت و درمان در کانادا خواهد شد.
دیگر منابع استعداد عبارتند از گروه‌های کم مشارکت مانند زنان، افراد معلول، کارگران مسن‌تر، افراد بومی و جوانان بی‌کار، در میان سایر گروه‌ها. اما اضافه کردن تعداد بیشتری از آن‌ها به بازار کار به طور کامل همه بازنشستگان را جبران نخواهد کرد حتی اگر نرخ مشارکت شغلی آن‌ها را به میانگین ملی افزایش یابد.
این توضیح می‌دهد که چرا مهاجرت برای موفقیت اقتصادی کانادا بسیار مهم است. قبل از پاندمی، آن‌ها تا ۱۰۰ % رشد سالانه نیروی کار کانادا را در چند مورد تشکیل می‌دادند، و این امر در طول دهه آینده به امری عادی تبدیل خواهد شد.
کارفرمایان کانادایی با تجربه و مهارت بسیار زیادی که به بازار کار ارایه می‌کنند، باید به تمام منابع استعدادی که می‌توانند برای ادامه عملیاتشان پیدا کنند روی بیاورند،پدیده‌ای است که ما اکنون شاهد آن هستیم. پیر شدن نیروی کار کانادایی باعث کاهش نرخ بیکاری و افزایش دستمزدها است، پدیده‌ای که به طور یکسان به نفع کارگران کانادایی و مهاجر است. چیزی که ما اکنون شاهد آن هستیم احتمالا با بازنشستگی بیشتر بیبی بومرها ادامه خواهد یافت.
ما همچنین باید به تغییرات عمده سیاست مهاجرت در طول دهه گذشته توجه کنیم که بر نتایج بازار کار تازه واردان نیز تاثیر می‌گذارد.
فرآیند انتخاب رقابتی تر
یکی تغییر به فرآیند انتخاب رقابتی‌تر برای مهاجران ماهر است. دولت فدرال و استان‌ها و مناطق معیارهای انتخاب خود را در سال‌های اخیر تغییر داده‌اند تا عوامل سرمایه انسانی نشان‌داده‌شده توسط تحقیق را در نظر بگیرند تا به نتایج اقتصادی قوی‌تر برای مهاجران منجر شود. به عنوان مثال، تحت سیستم رتبه‌بندی جامع ورودی سریع (CRS)، نامزدهایی که جوان، تحصیل‌کرده، مسلط به زبان انگلیسی و / یا فرانسه هستند، با تجربه کاری حرفه‌ای، و سایر مزایا مانند داشتن تحصیلات کانادا و / یا تجربه کاری، امتیاز CRS بالاتری دریافت می‌کنند که شانس آن‌ها برای کسب اقامت دائم و در نهایت موفقیت در بازار کار کانادا را افزایش می‌دهد.
تعداد بیشتری مهاجر از داخل کانادا انتخاب شدند
تغییر عمده دیگر، افزایش تعداد ساکنان دائمی انتخاب‌شده از داخل کانادا بوده‌است. قبل از پاندمی، مهاجران خارج از کشور حدود ۷۰ % کسانی را تشکیل می‌دادند که در اکسپرس انتری حظور داشتند اما سال گذشته این رقم به ۳۰ % کاهش یافت، اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) بیشتر به نامزدهای داخل کانادا تکیه کرد تا به تعداد مورد نظر مهاجران خود در میان اختلالات مربوط به پاندمی مانند محدودیت‌های سفر برسد. هنوز باید دید که IRCC پس از پاندمی بیشتر به انتخاب مهاجران خارج از کشور تکیه خواهد کرد یا در کانادا، ما می‌دانیم که نامه دستور کار وزیر مهاجرت شان فریزر از او می‌خواهد تا مسیرهای مهاجرت بیشتری را برای نامزدهای درون کانادا شناسایی کند. علاوه بر این، استان‌ها و مناطق به طور فزاینده‌ای در حال انتخاب نامزدهای بیشتر در کانادا از طریق برنامه مهاجرت استانی (PNP) و سایر جریان‌ها هستند.
روند انتخاب در کانادا نیز توسط تحقیقات دولت کانادا حمایت می‌شود که نشان می‌دهد که دانشجویان بین‌المللی سابق و کارگران خارجی موقت در بازار کار از تجربه کانادایی خود پس از کسب اقامت دائم بهره‌مند می‌شوند.
سرمایه‌گذاری بیشتر دولت کانادا برای کمک به تازه واردان
سومین ملاحظه عمده، افزایش سرمایه‌گذاری IRCC در خدمات اسکان مهاجران مانند نیروی کار و آموزش زبان است. IRCC در حال حاضر در مقایسه با حدود ۳۵۰ میلیون دلار در سال در بیست سال گذشته، سالانه حدود ۲ میلیارد دلار صرف چنین خدماتی می‌کند. این خدمات همچنین قبل از ورود به کانادا ارائه می‌شوند تا به مهاجران اطلاعات و حمایت‌های مفیدی برای کمک به تسریع روند اسکان به محض رسیدن به کانادا بدهند.
نتیجه گیری
هنگامی که همه این عوامل در نظر گرفته می‌شوند، می‌توان احساس بهتری نسبت به رکود اقتصادی ناشی از پاندمی که منجر به کاهش بازار کار برای تازه واردان شد، داشت. در مقایسه با گذشته، کانادا از نظر تاریخی بازار کار تنگی دارد، یک فرآیند انتخاب رقابتی‌تر، انتخاب نامزدهای مهاجر بیشتری از داخل کشور ، و سرمایه گذاری بیشتر برای کمک به موفقیت مهاجران.
