کانادا به طور کلی دو مسیر مجوز کار دارد:
- برنامه کارگران خارجی موقت (TFWP)
- برنامه جابجایی بینالمللی (IMP)
هر دو برنامه شامل چندین جریان مختلف هستند. تفاوت اصلی این دو:
- TFWP نیاز به ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) دارد، سندی که تأثیر استخدام کارگر خارجی بر بازار کار کانادا را نشان میدهد. این مجوز کار معمولاً به کارفرماهای خاص در صنایع خاص مربوط میشوند.
- IMP برای دستیابی به اهداف گستردهتر اجتماعی، فرهنگی، و اقتصادی کانادا وجود دارد. برای صدور مجوز کار IMP نیازی به LMIA نیست و اغلب این مجوزها مجوز کار آزاد هستند، به این معنا که دارندگان میتوانند تقریباً برای هر کارفرمایی در بیشتر صنایع کار کنند.
برنامه حرکت بینالمللی (IMP) از نظر اهمیت افزایش یافته است، در حالی که برنامه کارگران خارجی موقت (TFWP) کاهش مداومی در سهم خود از مجوزهای کار صادر شده داشته است. این رشد عمدتاً نتیجه دو جریان، درون برنامه حرکت بینالمللی (IMP) بود که افزایش قابل توجهی دیدند: اشتغال پس از فارغالتحصیلی و مجوزهای کار برای اهداف تحصیلی.
به طور قابل توجهی، تعداد کل مجوزهای کار طی دهه گذشته تقریباً دو برابر شده است، که نشاندهنده اهمیت مهاجرت در رفع کمبودهای بازار کار است. به طور همزمان، رواج TFWP به شدت کاهش یافته است (به جز برنامههای کشاورزی که در ده سال گذشته افزایش متوسطی داشتهاند).
این یافتهها نشان میدهند که کانادا در حال حاضر میتواند بخش زیادی از نیازهای خود را از طریق کارگرانی که در حال حاضر در کشور هستند برآورده کند، به جز برخی بخشهای کلیدی.